Freelearning.io Beta

শিশু থাংগোৱান আৰু ভালুকা দুয়ো কথা পাতিবলৈ ভাল পাইছিল । গা আ আ ! গা ৰ ৰ ৰ ! তুমি এই গল্পটো পঢ়ি চোৱাচোন, কিবা বুজি পোৱানে ?

গল্পটোত থকা ল‘ৰাটোৱে এটা বদমাচ মেকুৰীৰ কাৰণে তাৰ হ‘ম ৱৰ্ক কৰিব নোৱাৰিলে । কাৰণটো বৰ সাধাৰণ ? ল‘ৰাটোৰ কি হ‘ল পঢ়া আৰু ইটো কথাৰ পৰা সিটো কথাৰ লগত , সিটো কথাৰ পৰা আৰু এটাৰ , তাৰ পিছত আৰু এটালৈ কি দৰে সম্পৰ্ক হৈছে পঢ়ি চোৱা ।

শ্যামৰ টোপনি আহি থাকিলে তাৰ দাঁত ঘঁহিবলৈ অসুবিধা হয় , কিন্তু ডাঙৰ সপোন দেখাত তাৰ কোনো অসুবিধা নহয় ।

শিশুসুলভ সাধুবোৰ শিশুক কিতাপ পঢ়াত উৎসাহিত কৰে আৰু শিশুৱে আনন্দ উপভোগ কৰে।

মোৰ আইতা পৃথিৱীৰ সকলোতকৈ ভাল আইতা । পঢ়া, গম পাবা কিয় !

বছেৰেকীয়া চুলি কটা দিনা শ্রীনেগ্রী শ্রীনিবাসনে খঙত তাৰ চুলিখিনি ছিঙি পেলাইছিল । সি কলৰে বৰ ডাঙৰ এটা বুদ্ধি কৰিলে । হুলস্থুলৰ মাজত শ্রীনেগ্রীয়ে শান্তি পায় । পাগলামি কৰে যদিও মৰমীয়াল দীঘল চুলিৰ খেতিয়কটো আকৌ এবাৰ খঙাল হৈ উঠিল ।

এই গল্পটো পঢ়াৰ পিছত, তোমাৰ স্কুল বেগে তোমাৰ বিষয়ে কি অনুভৱ কৰে, জানি আচৰিত হ‘বা । আমিনা আৰু বেগ এটা ভাল জুটি ।

ৰঙা ৰংৰ সোনপৰুৱা বোৰৰ মাজত লাৰা নামৰ হালধীয়া সোন পৰুৱাজনীয়ে নিজকে খাপ খুৱাবলৈ বিচাৰিছে ।

গোটেই নগৰখনৰ মানুহে এতিয়াৰ পৰাহে যেন শান্তিৰে উশাহ ল’লে। সেই দিনাখনৰ পৰা ডাঙৰ নগৰখনৰ মানুহবোৰক প্ৰতি ৰাতিপুৱা এটাকৈহে সাধু কোৱা হ’ল। নিশা মানুহবোৰে শুবলৈ যোৱাৰ আগত এটাকৈহে সাধু শুনিবলৈ পালে। কণমানি ছোৱালীজনী আৰু সেই বাইদেৱে বাস কৰা ডাঙৰ আৰু ব্যস্ত নগৰখনক পিছলৈ মানুহবোৰে- সাধু-নগৰী বুলি ক’বলৈ ধৰিলে। চহৰখনত বাস কৰা কোনো ব্যক্তিৰে সাধু কবলৈ সময় নাই। বাইদেউজনী আৰু কণমানি ছোৱালীজনীয়ে সাধুৰ এক নতুন পৰিবেশৰ সূচনা কৰিলে। এখন নগৰ কেনেকৈ সাধুনগৰীলৈ পৰিবৰ্তন ঘটিল জানিবৰ বাবে কিতাপখন পঢ়ক।